سودای سیمرغ| «عامه پسند»؛ به سبک آثار فهیمه رحیمی

برای نقد این فیلم قصد داشتم به سبک و سیاق همفکران کارگردان از شیوه مرسوم و مورد ارائه رولان بارت در حذف نویسنده و مواجهه با اثر به مثابه تنها عنصر مورد نقد بگویم اما عامه پسند آنقدر عمیق و غیر کلیشه ای است و یا حتی آنقدر صریح نیست که بشود نویسنده .

- خبرگزاری فارس؛ گروه سینما_کیوان امجدیان؛ عامه پسند سومین فیلم سهیل بیرقی بعد از دستیاری در فیلم آدم و چند کار دیگر است.

شاید بد نباشد برای سخن گفتن از عامه پسند نیم نگاهی به سهیل بیرقی و کارنامه او هم داشته باشیم.

بیرقی در کار اول خود_ من درونیاتش را ساخت و آنچه در ذهنش برای خود او جذاب بود.

فیلمی که اگرچه محتوای آن از نگاه نگارنده و خیلی های دیگر مشکلات عمده ای داشت لیکن به لحاظ ساختاری، قصه، درام، شخصیت پردازی و سایر موارد اثری قابل قبول بود.

اثری که توانست با کلیشه شکنی های رایج، شخصیتی خلق کند که مخاطب هیچ شناختی از او نداشت و در طول یک ساعت و نیم فیلم نه تنها با او آشنا می شد که گاهی حتی جانب او را که مرتکب خلاف های زیادی شده بود می گرفت.

یک ضد قهرمان دوست داشتنی و یک آشنایی زدایی دوست داشتنی تر.

بیرقی برای خلق این اثر به درک خود تکیه کرده بود.

برداشت ذهنی او از انسان، زن و وقایع اطراف، تجربه های زندگی خود و یا شنیده های او، افرادی که به نوعی بر او تاثیر گذاشتند و هر آن چیزی ک